%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
De trein stopt ietsje voor tienen in Amay. Hoewel de zon even geleden nog scheen, vallen nu de eerste regendruppels uit de lucht. Ideaal wandelweer! Vanaf het station gaat de aanlooproute van de GR576 meteen richting Maas en deelgemeente Ombret. Het pad stuurt me een stukje langs de N90-autoweg die tussen de Maas en het dorp geprangd zit. Ik kom voorbij de oude kerk van Ombret waarvan niet meer dan een ruïne overblijft. Via een steegje volg ik de GR-tekens. Maar ik merk al snel dat ik zo in zuidelijke richting aan het wandelen ben en draai de Rue d'Ombret in om verderop de GR in de goede richting te volgen.
Dit stukje van de GR ligt helemaal in de Condroz. Het landschap is dan ook zeer typisch. Glooiend met langgerekte heuvelruggen, doorsneden door ondiepe valleien en geen al te grote bossen. De eerste echte helling is die door het Bois d'Hermalle net na het dorp Hermalle-sur-Huy. Bij Saint-Sévérin verlaat ik het bos. De regen jaagt over de vlakte en felle rukwinden blazen me in noordoostelijke richting. Ik moet oppassen dat ik op de modderige paden tussen de velden niet ten val kom. Na 17 kilometer kom ik aan de kruising met de N63-autoweg.
Een paar honderden meters verder ligt het Ardennes American Cemetery and Memorial. Op deze militaire begraafplaats liggen 5162 Amerikaanse soldaten en leden van de Air Force, die tijdens WOII sneuvelden. Onder de gesneuvelden liggen heel wat soldaten die deelnamen aan het Ardennenoffensief. Tijdens mijn onderzoek ter voorbereiding van het Battle of the Bulge Trail (lees er hier meer over) komt deze begraafplaats dan ook meermaals ter sprake, net als die van Henri-Chapelle en Luxemburg. Eén opmerkelijk graf is dat van Charles F. Carey, die postuum de hoogste Amerikaanse militaire onderscheiding kreeg, de Medal of Honor, voor zijn optreden tegen de vijand tijdens gevechten in Frankrijk in januari 1945.
Ik dwaal even rond op het kerkhof en kijk naar de vele kruisen en davidssterren. Uiteraard is de plek netjes onderhouden, maar dat verdoezeld alleen hoe erg die soldaten moesten lijden in de laatste uren en minuten voor hun dood.
Na mijn bezoek aan de begraafplaats steek ik de N63 over. In plaats van langs de autoweg te lopen, dwars ik een aardappelveld om zo via een autoluwe straat terug bij het rondpunt te komen. Van hieruit kom ik snel in het dorpje Neupré. In de afdaling naar het plaatselijke kerkhof krijg ik een zicht op wat de Ardennen zouden kunnen zijn (maar niet zijn) en links daarvan de Hoge Venen. Na het pittoreske gehucht La Salle volgt de tweede beklimming die me naar het Bos van Esneux brengt. Het is een mooi gemengd bos. Net voor Esneux loopt de GR576 samen met de GR57 om tenslotte aan de Ourthe uit te monden. Hier gaan de GR's naar links, ik naar rechts richting station.
Noot: Op het moment van schrijven is de originele route langs de Ourthe in noordelijke richting nog steeds niet begaanbaar door de schade die het pad opliep bij de overstromingen in juli 2021. Dit ligt echter niet op dit traject.
Gegevens wandeling:
Datum: Dinsdag 28 december 2021 Startplaats: Station Amay Eindplaats: Station Esneux
Pad: GR576
Afstand: 32,8 kilometer
Stijgingsmeters: 553m
Dalingsmeters: 530m Bereikbaarheid: Trein GPX: klik hier Verhard - Onverhard: 40,2% - 59,8%
