%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
De Ardense Condroz is het meest noordelijke deel van deze streek en ligt tegen de Maas geplakt. Ik koos een stukje GR576 uit voor deze tocht, aangevuld met nog wat zelfgekozen paden om tot een mooie 24 kilometer te komen. Eigenlijk wilde ik de tocht in omgekeerde richting doen, maar door een laat vertrek uit Brussel en problemen met de treinverbinding was een vertrek uit Huy ('Hoei' in het Nederlands) het meest vanzelfsprekend als ik nog voldoende daglicht wilde hebben.
Om iets voor 14u verlaat ik de stationsbuurt en volg de aanlooproute richting stadscentrum. Aan de Maas aangekomen doemt het 19de eeuwse Fort van Huy boven de stadskern en de rivier uit. In plaats van meteen naar de Grote Markt te wandelen, besluit ik nog een ommetje langs het fort te maken. Zijn functie als verdedigingswerk kon het nooit echt waarmaken, want na de Belgische onafhankelijkheid werd het een gevangenis en ook de Duitse bezetter sloot er tijdens beide wereldoorlogen zijn tegenstanders op. Voor de Wereldtentoonstelling van 1958 werd een kabelbaan getrokken van op de andere Maasoever, over het fort heen, tot aan de Mont Mosan. In 2012 raakte een laagvliegende helikopter de kabels en crashte, met twee doden als gevolg. De kabelbaan is sindsdien buiten gebruik. De heropening ervan, eerst voorzien voor de zomer van 2020 werd inmiddels uitgesteld tot februari 2022, maar het is niet zeker of ook die datum gehaald wordt.
Het gaat vrij steil omhoog naar het fort. Eerst via een geasfalteerde weg tot aan de hoofdingang. Ik ga niet naar binnen, maar ga verder naar boven via een trap om dan via een slingerend pad weer naar beneden te duikelen richting centrum van Huy. In de buurt van de Grote Markt van Huy zijn verschillende kleine steegjes met een Middeleeuws karakter. Ik zou hier nog wel even willen rondzwerven, maar mijn late aankomst noopt mij ertoe door te wandelen.
De GR doet zijn best om de wandelaar via kalme straten naar het Bois de Tihange te loodsen. Voor de Belgen is Tihange wel een naam die bekend in de oren klinkt. Want vanop het pad dat aan de rand van het bos loopt, zie je voortdurend de veelbesproken kerncentrale liggen. Pas na een zevental kilometer duikt het pad definitief de bossen in, tot in het gehucht Neuf-Bonniers. Hier loopt de GR langs een onafgewerkte autoweg. Aan het volgende gehucht, La Pâche, verlaat ik de GR en wandel rechtdoor naar Rausa. Aan het kerkje vervolg ik mijn weg op de asfaltbaan naar Saint-Jean-Sart, in oostelijke richting. Het gaat naar het Bois de Chaumont, waar een pareltje ligt: Les Rochettes. Hier torent een rots boven het beekje Neufmoulin uit. De rots bestaat uit puddingsteen en je kan er naar boven langs een minuscuul paadje. Wees wel goed te been, ander val je. Eens boven krijg ik nog de laatste zonnestralen te zien, vooraleer de zon definitief achter de horizon verdwijnt. Ik moet een beetje haast maken.
Via een paar mooie bospaden kom ik verderop aan de weg naar Ombret/Amay uit. Ik moet een kleine tweehonderd meter over de straat. Aan een parkeergelegenheid duik ik het bos in. Het pad brengt me terug naar La Pâche, waar ik eerder de GR576 verliet. Daar pik ik de GR opnieuw op langs brede modderige boswegen. Net voor Ombret passeer ik rotsblokken langs de kant van het pad. Nog meer puddingsteen die getuige is van een rivier die hier miljoenen jaren geleden in zee zou zijn gestroomd.
In het laatste daglicht bereik ik Ombret, waar ik via de verlaten kerk (lees meer over de kerk in dit verslag) en de drukke brug over de Maas het station van Amay bereik.
Gegevens wandeling:
Datum: Woensdag 09 februari 2022 Startplaats: Station Huy
Eindplaats: Station Amay
Pad: GR576 + eigen route
Afstand: 22,9 kilometer
Stijgingsmeters: 399m
Dalingsmeters: 404m
Bereikbaarheid: Trein
GPX: Klik hier
Verhard - Onverhard: 44,6% - 55,4%
