%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Ik heb geslapen als een baby. Pas omstreeks 7u30 schiet ik wakker. Het is erg fris buiten, zo'n 2 à 3°C, en ik heb dan ook weinig zin om uit mijn warme slaapzak te kruipen, dus blijf ik nog even liggen. Het zal nog tot bijna 9 uur duren voor ik me op pad begeef voor de tweede etappe van mijn tocht.
Na een paar honderd meter kom ik in Rumbeke aan de kerk via een kleine omweg bij een supermarkt uit. Het stuk waar ik vandaag door moet heeft niet zoveel voorzieningen en met heel die coronatoestand heb ik er geen flauw benul van of er nog veel open zal zijn. Wel is het zo dat vanaf maandag alle restaurants en cafés gesloten zullen zijn en dat is toch een flinke tegenslag, want ik dacht deze tocht met een zo licht mogelijke rugzak aan te vatten. Ik koop dus voldoende eten om de dag helemaal door te komen, evenals een ontbijt voor morgen. In Deinze is er morgen (zondag) ook een supermarkt open waar ik nog proviand kan inslaan.
Het eerste deel van deze etappe is niet zo aantrekkelijk. Langs het kanaal Roeselare-Leie is het vooral industrie dat de klok slaat. Daarna wandel ik door landbouwgebied dat wellicht toebehoort aan Ardo (diepgevroren groenten) en andere agro-industriële bedrijven in de buurt. Gelukkig zijn daar nog het Rhodesgoed (na 6 km) en Provinciedomein 't Veld (na 12 km) om voor wat welgekomen verandering te zorgen. Immers, het grootste deel van de GR is hier geasfalteerd, ook tussen de velden.
Pas in het laatste kwart van de etappe, vanaf de industriezone bij Tielt, is de etappe interessant. Bij de Poelberg wordt het ineens heel wat golvender en ook mooier. De GR gaat hier trouwens niet meer via de Bergstraat en de Putterijstraat zoals in de gids staat, maar langs een stukje groen met knuppelpad naar - waar haalden ze het? - de Mankemerriestraat en zo naar de Poelberg. Op deze 'berg' staat een oud klooster dat tegenwoordig een taverne herbergt. Echter kan ik er niet terecht voor een opkikker want het café is gesloten. Ik zet me dan maar even op één van de bankjes aan de Lourdesgrot naast het gebouw. Ik ben niet zo religieus ingesteld en het opschrift in de trant van "Betaal een bedrag zodat er tijdens een volgende mis voor u gebeden kan worden" toont voor mij ook dat in de godsdienst niet steeds het spirituele primeert, maar eerder het financiële. Het is commercie en dat is aan mij niet besteedt. Maar goed, ieder z'n ding natuurlijk.
Wat verderop staat de Poelbergmolen uit de 17de eeuw. De molen overleefde verschillende oorlogen, inclusief de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Een tijdje was de molen in verval, maar in de laatste 40 jaar werd hij opnieuw in gebruik genomen en tot op heden is er nog steeds een molenaar actief. In de Meikesbossen onderaan de heuvel, een mooi stukje natuur, zijn scoutsgroepen in de weer en zijn er ook enkele families op stap.
Bij Gavermeersen kronkelt de GR langs de loop van de Speibeek en de Sterrebeek en nu begint het ineens ook te druppelen. Inmiddels ben ik ook de 'grens' tussen West- en Oost-Vlaanderen overgestoken. In Wontergem gaat de GR door het dorpscentrum waar een mooi standbeeld staat voor Tour de France-winnaar Lucien Buysse. Het valt me tijdens de weg door het dorp op hoeveel leegstand hier is.
In het Natuurreservaat Zeverenbeekvallei is een knuppelpad aangelegd om het wandelen te vergemakkelijken. Gelukkig wordt er in deze regio overal gaas over de houten planken gespannen, anders zou het een gladde bedoening zijn geweest. De wandelgids maakt me attent op de spoorwegbrug over de Vondelbeek. Deze brug werd door de Duitsers gebouwd in juli 1940 nadat de vorige door het Belgisch leger tijdens de terugtocht werd opgeblazen. Op de boog van de brug kan je nog altijd deze Duitse inscriptie lezen:
FRITZ RODE BOGEN-BRÜCKE FRANZ B.B.83.2.KOMP 22.7.1940
Blijkt dat het tot op heden niet duidelijk is wie achter de namen Fritz, Rode en Franz schuilen. Het is wel duidelijk dat de brug door de 2de compagnie van bouwbataljon 83 vervaardigd werd.
Twee kilometer verder kom ik aan bij mijn "Welcome to my Garden"-gastfamilie. Natuurlijk is mijn eerste ervaring met WTMG wat bijzonder, maar corona maakt het hoogst ongewoon. Niet alleen houden we met z'n allen het mondmasker op, maar respecteren we ook de afstandsregels. Ik heb nog een leuk gesprek met gastheer Pieter en z'n vrouw. Ik vergewis me er ook van dat de Ronde van Vlaanderen wielerwedstrijd morgen geen roet in het eten zal gooien op weg naar Gent. Immers zou de politie streng optreden tegen mensen die niet aan het parcours wonen. Maar gelukkig kom ik zelfs niet in de buurt van die wedstrijd en kan ik dus zonder problemen naar de Arteveldestad wandelen. De eerste WTMG-ervaring is alvast geslaagd.
Gegevens wandeling:
Datum: Zaterdag 17/10/2020
Etappe: Rumbeke > Grammene
Afstand: 40,5 kilometer
Stijgingsmeters: 121m
Dalingsmeters: 129m
Weer: Bewolkt. Fris.
