%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Was het gisteren reeds warm, wat dan over vandaag gezegd. Vandaag liepen de temperaturen op tot bijna 35°C en dat zal ik geweten hebben. De temperatuur gecombineerd met een stevige portie klimmen maakt dat ik vandaag meermaals zal pauzeren. Genoeg drinken is de boodschap.
Vooraleer ik aan het avontuur begin, ga ik eerst nog proviand inslaan in de supermarkt. Bij de bakker er tegenover is het een drukte van je welste met een lange wachtrij. In de Spar vind ik alles wat ik nog nodig heb voor het ontbijt. Dat eet ik op aan het parkje naast de brug over de Semois. Ik probeer nog even de spijsvertering wat tijd te geven voordat ik aan de eerste klim begin. Tijdens de klim kom ik een kruis tegen met daarop de naam van een voor mij bekende; James de Liedekerke de Pailhe. De jonge graaf was lid van het verzet en was op 3 september 1944 samen met zijn groep bij de brug bezig om weg te blokkeren toen ze verrast werden door Duitse troepen. Ze vluchtten en de graaf trachtte de vlucht van zijn makkers te dekken. Toen hij zich zelf wilde terugtrekken, werd hij in zijn dij getroffen door een kogel. Hij kon niet meer verder en werd door de Duitsers in zijn hoofd geschoten op de plaats waar het kruis staat.
In Mouzaive steek ik de Semois over om dan andermaal stevig te klimmen (tot bijna 40% stijgingspercentage) naar een uitzichtspunt. Wat later arriveer ik in Chairière waar ik me in de schaduw van een overdekte picknickbank zet voor een eerste rustpauze. Hier verlaat ik de GR heel kort en steek de heuvelrug over via een steil pad, gevolgd door een even steile afdaling. De reden is een passage langs de Pont des Claies. Deze 80 meter lange brug, gemaakt van gevlochten houtwerk, wordt elk jaar op initiatief van de gemeente Vresse en de toerismedienst in Laforêt opgebouwd zodra het weer en de waterstand het toelaten. Van juni tot begin september kan je zo de Semois oversteken. Dit jaar werd de brug zelfs al eind mei geplaatst. Het is zaterdag en dus is het hier druk met o.a. groepjes die op beide oevers picknicken, kajakkers en tal van kinderen die zich te pletter amuseren in het water.
Na de brug neem ik een klein en steil pad omhoog naar een uitkijkpunt. Hier kan je nog een laatste keer de Pont de Claies zien. Daarna gaat het over een smal pad op de heuvelrug naar nog een uitzichtspunt. Daarna wandel ik door Laforêt om me dan in rechte lijn naar Vresse-sur-Semois te begeven. Daar aan de brug is het ook druk, met toeristen die van het zonnetje genieten aan de waterkant en anderen die de rivier per kajak afvaren. Ik zet me in de schaduw van de enige boom die nog vrij is en bereid een stevig middagmaal.
De eerste 9 kilometer waren al redelijk vermoeiend door de warmte en het vele klimmen, maar het is nog niet gedaan. Na Vresse volgt er nog een lange klim naar het gehucht Le Terne, om dan weer te dalen door een bos tot in Membre-sur-Semois. Een klein plaatsje met weinig tot geen drankgelegenheden. Ik ga dan ook meteen door naar Bohan en opnieuw gaat het steil omhoog. Boven gekomen is het uitzicht beperkt en dus waag ik me al snel aan de steile afdaling. In Bohan verwen ik mezelf met een terrasje om daarna nog een laatste keer voorraad in te slaan voor de resterende 20-25 kilometer tot Monthermé.
Om halfvier verlaat ik Bohan. De klim naar het uitzichtspunt van Roche La Dame wordt beloond met een mooi panorama op Bohan en de Semoisvallei. Nu gaat het pad door bossen tot aan de Franse grens bij Baraque Laurent. Ik ben tevergeefs op zoek naar grenspalen, want die zitten verscholen tussen de bomen of liggen op privaat terrein. Les Hautes-Rivières is het eerste dorp op Frans grondgebied dat de GR aandoet. Hier volg ik niet het nieuwe traject dat in het plaatsje de Semois oversteekt en dan doorloopt naar het Maison Forestière du Champ Bernard. Ik loop verder via het oude traject, waarvan sommige markeringen niet verwijderd zijn, op zoek naar een slaapplaats. Een breed pad loopt steil omhoog naar een antenne. Op de kaart zie ik de aanduiding van een startplaats voor paragliders bij Robertsart. Meestal is op zo'n plaats een kleine strook waar wel een tentje kan staan. Maar daar aangekomen blijkt het terrein veel te steil. Ik wandel nog een kleine honderd meter verder en vind daar een klein vlak stukje op enkele meters van een hoogspanningsmast. Niet ideaal, maar net voldoende om van een welverdiende nachtrust te genieten.
Gegevens wandeling:
Datum: Zaterdag 18/06/2022
Etappe: Alle-sur-Semois > Robertsart
Afstand: 22,7 kilometer
Stijgingsmeters: 1146m
Dalingsmeters: 1054m
Weer: Zonnig 34°C
