%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Datum: Maandag 19/08/2019 Etappe: Bousiéyas > Saint-Etienne-de-Tinée Afstand: 18,5 kilometer Stijgingsmeters: 652m / Dalingsmeters: 1383m Weer: Zonnig, 23°C
Vannacht heb ik allesbehalve goed geslapen. Dat heet dan een nachtje in een refuge verblijven. Geef mij toch maar mijn tent! Om 7u krijgen we ontbijt in de refuge, waarna we ons klaarmaken. Kort na 8u zijn weg. Vladimir, Alexandre en ik. Vladimir lost al na enkele meters. Hij weet dat hij op zijn eigen tempo verder moet gaan, dus nemen we tijdelijk afscheid. Ietsje verderop halen we Philippe en Marco in. Samen wandelen we de vrij makkelijke eerste twee kilometer van deze etappe.
We zijn zodanig onoplettend dat we niet merken dat de GR plots aftakt en door de bossen naar hoogte 2123 stijgt. We lopen dus een iets langere lus. Van bij de herdershut kunnen we nog eens terugblikken op de Pas de la Cavale, het Camp des Fourches en zien we Bousiéyas net niet liggen. Dan stijgt het pad geleidelijk naar de Col de la Colombière (2237m). De vallei die voor ons uitgestrekt ligt, verschilt ook weer helemaal van wat we daarnet in Bousiéyas achterlieten. De afdaling naar Saint-Dalmas-le-Selvage (1503m) verloopt vrij vlot en eigenlijk hopen we er met z’n allen een drankgelegenheid te vinden. Dat ons einddoel stilaan nadert, stemt ons allen euforisch. Ik kom als eerste aan in het dorpje, maar het cafeetje waarlangs ik wandel is gesloten. Dus besluiten we tot een geïmproviseerd pauzemoment op het terras van het café.
Ik ben om 11u15 als eerste op weg. De GR klimt redelijk zachtjes naar de Col d’Anelle (1731m). Daarna loopt het pad over een vlakke brede bosweg tot het begin van de Ravin d’Anelle. Van hieruit zie je het einddoel reeds liggen: Saint-Etienne-de-Tinée (1175m) en na een vrij makkelijke en snelle afdaling ben ik om 13u in het dorp. Meteen ga ik op zoek naar een restaurant voor een lekker middagmaal. Een poos later komen ook de anderen één voor één het dorp binnengewandeld. De bivakkeerders onder ons plunderen de lokale supermarkt op het centrale plein. Ik kan het met heel wat minder doen, omdat ik nog maar een tweetal keer mijn tent opsla en voor het overige refuges of hotels opzoek en blijf eten waar ik kan, zodat mijn rugzak zo licht mogelijk blijft.
Met Alexandre ga ik langs bij het Office de Tourisme waar we online wandelkaarten kunnen raadplegen en proberen onze volgende etappes zo goed als mogelijk te plannen. We besluiten dat we tussen Saint-Dalmas-de-Valdeblore (waar de GR5, GR52 en GR52A splitsen) en Sospel de GR52A gaan volgen, alleen lijken er ons daar zware etappes te wachten te staan. Maar we winnen wel een hele stapdag. Natuurlijk kon ik vandaag nog verder wandelen, maar ik heb mijn lot verbonden aan dat van Alexandre, dus laat ik hem niet op het laatste ogenblik vallen. Onze verwachte aankomstdatum is nu 25 augustus. ’s Avonds overnacht ik achter de gîte Le Coroborant waar Alexandre verblijft. Ik mag mee aan tafel schuiven voor het avondeten.
