%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Datum: Zaterdag 24/08/2019 Etappe: Col de Turini > Sospel Afstand: 24,5 kilometer Stijgingsmeters: 547m / Dalingsmeters: 1799m Weer: Zonnig 25°C
Twee wandeldagen en we staan op het strand van Menton-Garavan. Een luttele 43 kilometer nog. Eerst staat er een ontbijt op het programma in het hotel waar we verbleven. De eigenaar biedt ons weliswaar een tweede kop koffie aan, maar als we nog een derde vragen reageert hij nors en zegt op een onbeleefde toon dat we daar dan voor moeten betalen. Dat had ook anders gekund. Toch zijn we euforisch, want we hebben ons einddoel bijna bereikt en dit soort gedrag zal ons echt niet klein krijgen.
De GR52A raakt bij de Col de Turini bijna aan de GR52, die bij Baisse de Camp d’Argent loopt op slechts anderhalve kilometer wandelen van hieruit. De GR52 lijkt veel directer naar Sospel te leiden, terwijl de A-variant nog door de vallei van de rivier Bévéra en de Gorges du Piaon slingert. We houden vast aan ons plan om de 52A te wandelen en dus moeten we allereerst naar de Cime de l’Escaillou (1749m). Bij de ingang van het bos na de Col de Turini lopen we even verkeerd, maar al snel komen we toch op het juiste pad. Na de Cime loopt het pad over de bergkam en daalt geleidelijk, via de Baisse de Patronel, tot we in het dorpje Moulinet aankomen. Een kalm zuiders dorpje helemaal omgeven door de bergen en genesteld in de vallei van de Bévéra. We stoppen er voor een middagmaal in een klein restaurantje. De andere gasten zijn een familie uit hetzelfde dorp.
Na Moulinet moeten we toch nog 250 hoogtemeters overwinnen en komen we even op een vlak stuk. Daarna komt een minder leuk – maar wel mooi – stuk met enkele angstige momenten net voor de Pas de la Capelette en ook daarna in de lus die de GR maakt langs Granges du Cuous. Ook Alexandre heeft eveneens last van hoogtevrees en we zijn echt blij wanneer we bij Cime de Penas op een soort vals plat arriveren van waaruit we Sospel kunnen zien. Opvallend is wel dat de GR hier niet zo goed onderhouden is en we sinds eergisteren geen enkele wandelaar tegengekomen zijn. Uiteraard, als je moet kiezen tussen de GR52 die door de Mercantour en zijn Vallée des Merveilles loopt en de GR52A, dan kiezen de meesten natuurlijk voor die eerste.
Na 20 kilometer komen we terug in de bewoonde wereld aan bij de D2566-weg. Hier zoekt de GR de andere oever van de Bévéra op en moeten we zelfs even klimmen. Dat zien we helemaal niet meer zitten en dus wandelen we langs de weg naar Sospel. Onderweg zien we dat een deel van de bergflank waar de GR normaal langsloopt, weggespoeld is. We denken dus dat we de goede keuze maakten.
Omstreeks 16u30 komen we in Sospel aan. We lopen meteen door naar het drukke centrum waar we een plaatsje bemachtigen op een terras. Terwijl Alexandre en ik genieten van ons drankje, zien we aan de overkant van de weg een paar wandelaars met flinke rugzak uit een supermarktje komen. Pas als de derde persoon uit de winkel komt, herkennen we hem: Henri! En bij hem zijn Perrine en ook Henri’s broer Mathieu. Het is een blij weerzien! We nodigen het trio uit bij ons aan tafel en natuurlijk duurt het niet lang vooraleer we mekaar onze anekdotes vertellen.
Een poos later gaat Alex een hotel opzoeken en ik ga met de drie jongeren naar een camping. De laatste nacht in een tent! Zelden heb ik zo goed geslapen. Maar eerst spreek ik nog met Alex af voor een avondmaal in een pizzeria. De drie jongeren blijven op de camping.
