%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Wie op zoek is naar een sportieve tocht met redelijk wat hoogtemeters, een beetje avontuur, mooie vergezichten, bossen, velden en een klein beetje geschiedenis, die zal zijn gading hier wel vinden.
Startpunt is het station van Anseremme, waar ik het brugje over de Lesse aan de samenvloeiing met de Maas oversteek en vervolgens de trap omhoog ga achter de rij huizen. Ik volg een slingerend pad langs de bosrand heuvelopwaarts, om dan weer een eind te dalen alvorens weer te stijgen naar de rotsformaties van Plain des Fosses. Hier zijn een paar uitzichtspunten die jou een beperkte blik gunnen op de Lessevallei. In een grote boog volg ik een pad rond de meander om dan ineens steil bergop te gaan in de richting van het hoger gelegen Château d'Hordenne. Het kasteel krijg je niet te zien, maar je botst wel op de omheining die het kasteeldomein omgeeft. Parallel aan de omheining gaat het verder naar alweer een uitzichtspunt. Geleidelijk aan daal ik naar de vallei. Aan het hotel wil ik een pad volgen om de weg te vermijden, maar dat loopt uiteindelijk dood en dus moet ik op mijn stappen terugkeren en toch de weg volgen. Gelukkig is het een kalme weg. Na de bocht is er een grot die je kan bezichtigen. Verder gaat het tot aan de Lesse en de molen van Walzin. Hier kan je de rivier oversteken en een eind verderop genieten van het zicht op het prachtige kasteel van Walzin, gebouwd bovenop een rotswand.
Van hieruit volg ik de GR126 een stukje door het Bois de Baileux (Bois du Bailleu). Na ongeveer anderhalve kilometer kom je aan een kruispunt. De GR loopt hier rechtdoor naar Falmignoul. Ik kies aan het picknickplekje de weg naar links, naar Falmagne. Het dorpje ligt net naast Falmignoul en is half ingeslapen, op wat autoverkeer op de N989-autoweg na. Het kleine dorpscentrum van Falmignoul oogt fijn en wie wil kan bij de bakker wat lekkers kopen of een eind verderop in het restaurant wat gaan eten. Aan een oorlogsmonument draai ik een klein pad in dat me naar het hoogste punt van de wandeling brengt, midden in de velden.
Nu gaat het in dalende lijn naar de Maas. Aan de samenvloeiing van vier beekjes kom ik aan de GRP125, maar die volg ik niet. Ik ga rechtdoor en volg de Ruisseau de Ranle stroomafwaarts. Onderweg naar de Maas passeer je verschillende (kleine) watervallen. Het geheel is dan ook beter bekend onder de naam "Les Cascatelles". Een mooi stukje natuur en zeker leuk om er met kinderen op uit te trekken. Voor ik aan de in verbouwing zijnde Ermitage uitkom, kies ik een onopvallend pad naar rechts dat me weer naar de GR moet brengen. Van een pad is er na enkele tientallen meters al geen sprake meer en de vele omgevallen bomen en de steiltegraad maken er een sportieve uitdaging van. Na wat geklauter bereik ik tenslotte de GR. Wie niet goed te been is zal dit stukje GRP125 niet zo smaken. Het gaat op en af in de hoogtes boven de Maas en sommige stukken zijn - hoewel kort - best steil en soms ook glad. Maar al dat geklauter wordt uiteindelijk wel beloond met verschillende uitzichtspunten boven de Maas. Heel uitnodigend ook om er mijn middagmaal op te peuzelen. Ietsje later sta ik aan de ruïnes van het Château Thierry. In het verleden heb ik het kasteel enkele malen bezocht, maar nu staat er een omheining rond. Creatievelingen hebben de omheining echter kapot geknipt.
Ik neem een miniscuul pad links van de ruïnes dat eerst nog door de overblijfselen van een voorgebouw van het kasteel gaat. Na een paar minuten is er geen sprake meer van een pad. Ik bereik een rotswand en de enige weg hier is steil naar beneden. Met enige voorzichtigheid en vasthoudend aan bomen en wortels geraak ik veilig beneden. Aan de Maas sla ik linksaf in de richting van Waulsort. Na een kilometer is er aan de kleine kade de mogelijkheid om een overzetboot te nemen. Zodoende hoef je niet helemaal om te lopen tot aan het dam- en sluizencomplex. De overzetboot vaart over het algemeen elke dag van 1 mei tot 30 september. Ik moet dus doorwandelen tot aan de dam. Na de oversteek passeer ik een klein monument voor de overledenen van beide wereldoorlogen. Net als vele andere plaatsen langs de Maas kreeg ook Waulsort tijdens WOI te maken met de razernij van Duitse troepen en werden er burgers vermoord. Ik steek de oude spoorlijn over om dan af te dalen richting Maas. Net achter het laatste huis licht er een onopvallend klein pad dat steil omhoog loopt naar de rotsformaties net ten westen van het dorp. Van daaruit krijg je een mooi panorama aangeboden op het sluizencomplex, maar ook de hele Maasvallei in noordoostelijke richting.
Vanaf nu wordt het gekozen pad minder spectaculair. Eerst moet ik uit Waulsort zien te geraken. Dat doe ik via een asfaltweg in de richting van Lenne. Voor het gehucht draai ik rechtsaf en volg de bosrand in oostelijke richting. Net voor ik helemaal het bos in duik, is er nog een klein uitzichtspunt. Langs een leuk bospad gaat het in een grote boog naar Lenne. Andermaal sla ik voor het gehucht af. Dit keer in noordelijke richting. Een bordje toont "Sur les hauteurs" aan. Nu gaat het grotendeels door velden en een modderig bos tot ik bij de N97-autoweg uitkom. Het pad loopt nu naast de luide weg. In het natuurreservaat van Moniat krijg je nog een laatste adembenemend zicht op de Maas geboden. Hier is het ook leuk vertoeven als je een picknickplaatsje zoekt.
De laatste vier kilometer gaan grotendeels over asfalt. Eerst onder de brug van de N97 door, dan het plaatsje Neffe doorstekend kom ik aan de Maas. Een kleine 800 meter verder ga ik onder de spoorwegbrug door, langs een paar verlaten fabrieksgebouwen. Daarachter loopt een trap omhoog en kan je een bospad volgen langsheen de muur van de oude abdij, nu een biermuseum. Nog een laatste mooie blik op de Maas en de Citadel van Dinant biedt zich hier aan. Het station van Dinant ligt een paar honderd meter verderop.
Alternatief: Wie geen 35 kilometer kan of wil wandelen, kan de tocht een eind inkorten door aan Château Thierry de GRP125 te blijven volgen tot Anseremme. Zo kom langs de mooie rotsformaties van Freyr. Daar kan je kiezen voor de sportieve klim naar de top, of gewoon de GR-variante langs de Maasoever volgen voor een totale afstand van 23 à 24 kilometer.
Gegevens wandeling:
Datum: Woensdag 9 maart 2022 Startpunt: Station Anseremme Eindpunt: Station Dinant
Pad: GR17 + GR126 + GRP125 + eigen route
Afstand: 34,9 kilometer
Stijgingsmeters: 745m
Dalingsmeters: 750m Bereikbaarheid: Trein
GPX: klik hier
Verhard - Onverhard: 33,1% - 66,9%
