%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Datum: Maandag 20/07/2020 Etappe: Nettersheim > Leudersdorf Afstand: 36,8 kilometer Stijgingsmeters: 700m / Dalingsmeters: 647m Weer: Voormiddag regen, namiddag zonnig
De eerste trein raast iets na vijven langs mijn slaapplek. Als 20 minuten later nog zo'n gevaarte langsdendert ben ik helemaal wakker. Ik eet nog wat en kan de tent gelukkig droog opbergen, ookal hadden ze vannacht regen voorspeld. Ik neem alle tijd en pas om kwart voor acht is mijn rugzak ingeladen.
Na ongeveer een kilometer kom ik voorbij de Römerweiher, het meertje waarop buurtbewoners me gisteren wezen als mogelijke slaapplek. Er is inderdaad veel plaats en er staat ook een picknicktafel. Wat verderop staat een lage muur, restanten van een Romeins kasteel (ca. 4de eeuw) dat hier aan de brug over de rivier Urft lag. Houten palen tonen waar ooit de Romeinse weg lag. Indien je die weg volgt, kom je aan de restanten van een Gallo-Romeinse tempelcomplex Görresburg. Vanaf het kasteel kan je de tempel zien liggen.
De Eifelsteig loopt verder door een smalle strook Naturschutzgebied (NSG) langs de Urft en de Haubach. Gek genoeg loopt de spoorweg gewoon door het NSG. Het is hier best mooi en ook heel rustig. Ik ben helemaal alleen. Na ongeveer 6 kilometer neem ik een kleine pauze in een boshut. Verderop steekt de wandelweg de Bundesstrasse B51 over en kom je bij het industrieterrein van Blankenheim. Hier zijn ook alle supermarkten gevestigd. Ik ga er langs, want ik moet proviand kopen. Na een halfuur kan ik mijn weg verderzetten. Ik zie een verloren winkelkar in het beekje onder me liggen. Raar dat mensen zich daarmee bezig houden. Wat later kom ik aan het stukje van de Tiergartentunnel. Deze tunnel werd in de 15de eeuw gebouwd om water van een beekje naar het kasteel van Blankenheim te pompen. Pas eind jaren '90 werden de restanten van dit ingenieuze watersysteem - want het water werd naar boven gepompt - opgegraven en werd naderhand een groot deel van het complex opgegraven.
Blankenheim is een pittoresk dorpje. Ik weet niet of het aan de naam van het dorp ligt, maar alle huisjes in het oude centrum zijn witgekalkt. Midden in het dorp ontspringt de Ahr, een zijrivier van de Rijn. Behalve de Tiergartentunnel en de Ahrbron heeft Blankenheim niet zoveel te bieden. Het gaat verder via een steile klim uit het centrum naar de Schillersberg. Het begint wat te regenen, maar vooral in de verte lijkt de regen lelijk huis te houden. Inmiddels gaat de Eifelsteig ook door de bossen en kom ik tegen het middaguur aan bij de Brotpfadhütte, een mooie hut met zitbanken, tafel, gordijntjes en een gastenboek! Dit nodigt uit om een lange pauze te nemen. Ik stal mijn mondvoorraad uit op de tafel en geniet van de rust. Af en toe komen er wat mensen langs, maar niemand durft echt binnen te komen terwijl ik er zit.
Een uurtje later ben ik alweer op pad en het duurt niet lang eer ik in Ripsdorf ben. Gelukkig had ik mijn lunch in de hut gegeten, want het restaurant waarlangs de Eifelsteig je brengt is op maandag gesloten. Bij het verlaten van het dorp krijg ik ook een mooi rondomzicht op de hele regio. In de velden wordt ik aangesproken door een man die met z'n hond op wandel is. Hij is net in het dorp komen worden en vindt het fantastisch. Na de Griesheuel (564m) volgen de vergezichten zich op. De zon is ook de afspraak als ik bij het oude kerkje van Alendorf kom. Het is idyllisch gelegen, buiten het dorp, en met een kerkhof erbij. Een hele rustgevende plek eigenlijk. Tegenover de kerk zie je al de Kalvarienberg al. Op de weg naar boven wordt je begeleidt door de 14 staties die de lijdensweg van Jezus moeten voorstellen. Op de berg heb je ook weer een 360°-zicht op de omgeving. Gek genoeg gaat het wandelpad na de berg niet door het dorp, maar draait af en gaat dan door het NSG Lampertstal. Het pad is vlak en breed, maar leidt door een mooi stukje natuur.
Om 15u45 ben ik in Mirbach. Onderweg naar het dorp kom ik twee jongeren tegen die aan het wandelen zijn met rugzak en vislijn. Waar ze hier exact hopen te vissen is me een raadsel. In Mirbach kan je eten in de Wanderhütte "Em Backes", waar niet alleen veel plaats is, maar de prijzen ook heel redelijk zijn (1,80€ voor een biertje van 33cl). Ik bestel er twee Brusselse wafels die voortreffelijk smaken! Ik blijf ruim een uurtje hangen en maak me dan op voor de laatste kilometers en de zoektocht naar een geschikte slaapplaats.
Eerst moet ik nog over eentonige brede boswegen. Pas na de oversteek van de Michelsbach bij Leudersdorf loop ik weer over een leuk bospad. Niet veel later kom ik aan de plek waar op de kaart een hut staat aangeduid. Behalve een hut staat er ook een soort westerndorp. Je hebt er ook een zicht richting Hohe Acht en Nürburg. Ik ben er echter niet alleen. Een jongeman heeft z'n tent reeds opgezet. Ik vraag of ik mijn tent erbij mag zetten. We raken aan de praat. Het toeval wil dat de 22-jarige Tim vier jaar geleden, na zijn middelbaar, de Traversée des Alpes gewandeld heeft. Niet slecht voor een toen 18-jarige. Terwijl we praten komt er een oudere man voorbij. Hij komt wat met ons kletsen. Blijkt dat hij wat drankjes komt achterlaten voor een groep vrouwen die hier later op de avond aan de picknickbanken komen uitrusten. En inderdaad. Tegen 20u30 komt een achttal vrouwen uit het bos gewandeld. Zij zetten zich een eind verderop en genieten van hun avond. Tim en ik kruipen vroeg onder de dons.
Vanaf Leudersdorf verlaat ik ook de bondsstaat Noordrijn-Westfalen en trek Rijnland-Palts in.
