GR15 Sentier de l'Ardenne - Dag 2

Datum: Zaterdag 11/07/2020 Etappe: Grand Bru > Bivak Les Tailles Afstand: 26,0 kilometer Stijgingsmeters: 820m / Dalingsmeters: 538m Weer: Zonnig

Onze tenten zijn best nat geworden door een nacht op het gras, maar dat was te verwachten. Gelukkig komt de zon al snel boven de bomen kijken en kunnen we onze tenten drogen nog voor we ons omstreeks 10u30 op weg begeven. We wandelen een eind terug naar de wegkruising aan de bushalte van Grand Bru. In de afdaling naar Deux-Rys staat een uitkijktoren waar we een mooi uitzicht op de vallei krijgen. Daarna moeten we zo’n 3 kilometer door een prachtig bos. Bij Petite Hoursinne vonden we een bankje waarop we konden uitrusten en ons middagmaal bereiden. Ook daarna mogen we weer een vijftal kilometer door bos en komen bij Grandmenil uit. Vanop een afstand zie ik een Franse vlag aan het kerkhofje wat mogelijk duidt op Franse oorlogsgraven en inderdaad: we vinden er een gedenksteen voor 16 Franse soldaten die terugkwamen uit krijgsgevangenschap en door uitputting stierven na het einde van de Eerste Wereldoorlog. Door dit ommetje en omdat ik me niet zoals gewoonlijk voorbereidde op deze tocht, ontgaat het me dat er op de GR15 een aan het rondpunt een Duitse Panther-tank uit de Tweede Wereldoorlog staat, evenals een museum. Na ongeveer 18 kilometer komen we aan in Odeigne. Hier zou een winkeltje met lokale specialiteiten moeten staan aan de ingang van het dorp, maar ook dat missen we. We houden even halt in de schaduw voor een korte break.

Wat later wandelen we door de Fagne de Pouhon, dat deel uitmaakt van het Plateau des Tailles. Dat plateau heeft als hoogste punt de Baraque de Fraiture met z’n 652m, maar daar komen we niet langs. De GR15 gaat door een stukje veen met heel zompige ondergrond. Mijn wandelgenoten bekopen het met natte voeten. Ik had wat meer geluk en het water bleef uit mijn schoenen. Het is echter maar een korte stukje vooraleer we weer op droge ondergrond staan in het Bois du Fays. Aan het industrieel terrein van Dochamps staat een bordje naar een restaurant dat zich in Colas moet bevinden. Een blik op Google leert ons dat het op de GR ligt, maar eenmaal daar aangekomen bleek dat restaurant te koop te staan en dus konden we daar niet eten. We wandelen verder, afdalend naar het Bois de la Cedrogne. Om optimaal en droog te slapen leg ik aan mijn wandelgenoten uit dat we misschien best een plekje in het stukje loofbos zoeken dat we verderop langs de weg zien liggen. Meer nog: het blijkt de locatie van de paalkampeerplaats “Les Tailles” te zijn.

Het staat er vol tenten. Een Nederlander zegt dat boswachters hebben gezegd dat we ons ook buiten de palen zouden mogen begeven om te bivakkeren. Op het ogenblik dat we alles opgezet hebben, komen er twee boswachters naar ons toegewandeld. Ze vertellen ons dat ze gevraagd hebben aan alle kampeerders die met de wagen gekomen zijn om op te hoepelen. Dat blijkt het gros van alle aanwezigen zijn en dus moeten we onze tent verplaatsen naar één van de twee cirkels. Op zich geen probleem natuurlijk. We geraken wat aan de praat met de boswachters en ze zeggen dat het een dagelijkse strijd is om mensen te ontmoedigen om nog met de wagen te komen. Als alle wagens weg zijn, komen er ook weer nieuwe wagens aangereden, maar die worden kordaat verzocht zich naar een camping te begeven. Na een poos vertrekken de boswachters en tegen valavond komen er toch nog wagens aangereden die zich verderop in de bosjes parkeren.