%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Vandaag staat de koninginnenetappe op het programme, althans wat mij betreft. Ik passeer immers langs meerdere hoogtepunten zoals Bouillon, de laddertjes van Rochehaut en de Crêtes de Frahan.
Ik vertrek opnieuw redelijk laat naar mijn gewoonlijke doen. Het is al warm wanneer ik mijn rugzak optil en me weer op pad begeef. Er volgen bosrijke kilometers in de hoogtes boven de Semois, vooraleer het pad daalt en de meander van de rivier volgt. Slechts één enkele keer, tot je in Bouillon bent, zie je de Semois, namelijk ter hoogte van de Ile Stassart. Twee kilometer voor Bouillon haal ik de vrouw met de rode pet weer in. Ik kan zweren dat ze me niet voorbijgewandeld is vanmorgen.
In Bouillon aangekomen ga ik eerst op plundertocht in de plaatselijke supermarkt en zet me dan in de schaduw van een muurtje langs de Semois met zicht op het fantastische kasteel van Bouillon dat een vijftigtal meter boven de rivier uit torent op een smalle graat. De geschiedenis van het kasteel gaat bijna 1000 jaar terug, maar het bouwwerk dat er nu staat dateert ten vroegste uit de 16de eeuw. Ook de beroemde Franse architect Vauban zou er in de 17de eeuw e.e.a. verbouwd hebben. Na de Belgische onafhankelijkheid verliest het kasteel aan militaire waarde. Een bezoek is zeker de moeite waard, maar dat staat vandaag niet op de planning.
Na mijn middagpauze volg ik de GR16 nog door de straatjes van het oude Bouillon, zoals het pittoreske Quartier Breton. Ik steek de Pont de Cordemoy over en begin aan het tweede deel van de etappe met een steile klim naar de Belvédère van de Côte d'Auclin, vanwaar je een prachtig uitzicht op Bouillon hebt. De uitzichtstoren bestaat uit 3 etages. Vorige keer lukte het met mijn hoogtevrees om tot helemaal boven te klauteren, maar vandaag moet ik op het tweede niveau met knikkende knieën passen.
Aan de uitkijktoren verlaat ik de GR voor een veel directere route door het bos naar een uitzichtspunt waar je de abdij van Clairefontaine beter kan aanschouwen en ik vermijd zo een hele strook asfalt die ik reeds eerder bewandelde. De abdij lijkt vanuit de verte wel op Hogwarts uit de Harry Potter-films. Langs een zigzaggend pad gaat het steil naar beneden waar het gehucht L'Épine ligt. Hier pik ik de GR weer op en wandel naar een volgend hoogtepunt: de moulin du Rivage tegenover de Tombeau du Géant. Hier zette ik twee jaar geleden mijn tentje op - met goedkeuring van de eigenaar van de molen - toen een plensbui ons verraste. Om de Tombeau du Géant beter te zien, moet je omhoog naar Botassart. Ik kies voor een steilere afkorting - tot 30% stijgingspercentage -, schuin de heuvel op via een smal pad. Boven aangekomen is het genieten van het uitzicht op de Tombeau en de meanderende Semois.
De buvette is gesloten, maar aan een kraantje op de façade kan ik mijn waterflessen bijvullen voor de volgende kilometers tot Rochehaut. Het kwik is immers gestegen tot 29°C en ik heb reeds 4 liter water opgedronken. Ik zweet me dan ook te pletter met dit weer. De volgende kilometers brengen me terug naar de Semois. Waar het beekje La Lîresse in de Semois stroomt kom je aan een splitsing tussen de GR16 en een variant. Het is de variant die ik ga volgen, want die brengt me langs de bekende ladders van Rochehaut ook bekend als Promenade des Échelles. Met trekkingrugzak is het niet zo makkelijk om die ladders te beklimmen of af te dalen, maar alleen al voor het klauterwerk tussendoor en de panorama's doe je het. En ik heb geluk. Op deze vrijdagnamiddag is er, op één familie na, geen kat die zich aan de ladders waagt. Dat zal dit weekend wel even anders zijn, neem ik aan.
Iets na vijven kom ik in Rochehaut aan waar ik in de kleine supermarkt nog wat drank koop, maar mezelf ook trakteer op een ijsje. Ik kan maar kort van het uitzicht over het lagergelegen schiereiland met het dorpje Frahan genieten, want ik moet nog een hele poos wandelen tot Alle-sur-Semois. De afdaling naar Frahan gaat bijzonder vlot en na een korte doortocht door het dorpje begin ik aan de Crêtes de Frahan. Hier loopt de GR16 over een heuvelrug met rotsformaties zoals de 4 Fils Aymon, maar ik kom ook langs de overblijfselen van een kasteel uit de 13de eeuw, kasteel Montragut. Vandaag de dag moet je al goed kijken om ook maar iets van de ruïnes te zien. Het kasteel zou trouwens nooit afgewerkt zijn, omdat de plaats gewoon te moeilijk bereikbaar was.
Aan de Bouche du Ru, waar de Bonru-beek in de Semois stroomt, verlaat ik de provincie Luxemburg en begeef me nu op Naams grondgebied. De provincie heet me welkom met een stevige klim van 130 meter langs de flanken van de Semois. Het is al na 19u als ik Alle-sur-Semois bereik. Ik volg de GR niet richting Semois en het watersportdomein Recréalle, maar ga dwars door het dorp naar de brug over de rivier en zo naar mijn camping voor vanavond. Ik mag een plekje uitkiezen langs het water. Een bad in de koele Semois is mijn beloning voor deze lange wandeldag.
Gegevens wandeling:
Datum: Vrijdag 17/06/2022
Etappe: Dohan > Alle-sur-Semois
Afstand: 31,7 kilometer
Stijgingsmeters: 986m
Dalingsmeters: 1154m
Weer: Zonnig 29°C
