GTFPC - Dag 1 - Hastières > Soulme

Etappe: Hastières-Lavaux - Soulme

Datum: 23/06/2020

Afstand: 15,8 km

Weer: Warm!

In mijn haast om te vertrekken spring ik op een trein te vroeg naar Dinant. Dat betekent een extra uur wachten op de bus. Tijd om nog een koffietje te drinken in de lokale kroeg en een klein potje zonnecrème te vinden in het winkeltje van het station. Ik vergeet toch altijd iets wanneer ik op vakantie vertrek.

Nog een extra dutje op de bus en ik schrik net op tijd wakker wanneer de bus van de hoofdweg langs de Maas afslaat en omhoog rijdt naar de kerk van Hastière-Lavaux. Eventjes rondkijken, de rugzak goed aanspannen en we zijn vertrokken.

De GR vertrekt bijna direct aan de bushalte op het pleintje links om de hoek. Na 200m op een doodlopend straatje omhoog sta ik al nat in het zweet en gaan we voor een eerste keer “den bos in”. Hoewel in het bos duurt het niet lang voor ik een hoedje bovenhaal en mijn zonnecrème van pas komt. Met een korte haarspeldbocht klimmen we bijna 200m naar Inzemont (heel letterlijk “op den berg”) en volgen we de straat zuidwestwaarts. Hier is een waterpunt (waterput/wasfontein), maar het blijkt stilstaand water te zijn en daar al eventjes te staan want er staat groen haar op en het is niet eens verfrissend wanneer ik er mijn handen in steek.

Op de hoogte hebben we een mooi zicht over de Maasvallei. De straat wordt landweg en ik maak een grote bocht door de velden om uiteindelijk langs de bosrand en door het bos terug af te dalen naar de Moulin d’Hermeton, 2km van waar ik gestart ben langs de steenweg. Vanaf hier begint een van de mooiste delen van de wandeling. Tot in Soulme loop ik in een diep valleitje langs de Hermeton omhoog door het bos, veldweg wordt bospad en op sommige stukken worden zelfs touwen gespannen om “onoverkomelijke” hellingen te bedwingen. Heerlijke kronkels langs de beek omhoog onder een dik bladerdak. Het is niet altijd duidelijk of ik echt de GR volg, maar zolang ik de beek volg in de juiste richting kan er niet veel fout gaan. Geen enkel besef van hoe ver ik ben op het traject, beslis ik toch maar eventjes om mijn boterhammen op te eten en naar mijn avondlogies te bellen om mijn aankomst te bevestigen.

Ik bleek al redelijk ver gevorderd te zijn want plots stopt het bos en ben ik in Soulme aan de Moulin de Prêle. Ik kom langs een oude steenkapperij en klim naar de kerk van Soulme. Om de hoek van de kerk zoek ik “La Ferme Henri” (Rue des Granges 3, 5680 Soulme/Doische – 082 /67 83 34) waar nog niemand thuis is, maar ik mij in de schaduw op het erf zet om uit te puffen en direct verwelkomd wordt door een 3-tal baby katjes. Welkom op de boerderij.

Slapen doe je hier in een oude open koeienstal. Ze hebben enkele oude veldbedden, maar je mag ook gewoon op grond slapen of zelfs je tentje binnen opzetten. Ze voorzien ook avondmaal en ontbijt indien gewenst en dat heeft zeker gesmaakt. En je wordt verwelkomd met een heerlijk artisanaal ijsje. Douchen doe je in de melkerij, na het melken.