%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Datum: Donderdag 06/08/2020
Etappe: Refuge du Fond d'Aussois > Pralognan
Afstand: 16,5 kilometer
Stijgingsmeters: 591m / Dalingsmeters: 1500m
Weer: Zonnig
We vertrekken om 8u45 na een comfortabele nacht, voor mij althans, en een karig ontbijt in de refuge. De dames hebben niet zo goed geslapen. Er is al heel veel volk vertrokken uit de refuge op het ogenblik dat wij ons op weg begeven. Blijkbaar moet iedereen vandaag op de Col d'Aussois (2914m) zijn.
De klim naar de col is redelijk makkelijk maar gaat wel goed omhoog. We moeten zo'n 600 meter naar boven. We juichen nog te vroeg victorie als we een groot kruis zien en denken de col bereikt te hebben. De echte col bevindt zich nog een stukje verder op een vrij vlak en uitgestrekte bergpas. Van hier krijg je een fantastisch zicht in noordelijke richting naar de vallei van de Chavière en Pralognan. Rechts bevindt zich het massief waarin de Glaciers de la Vanoise (d.i. de verzamelnaam voor de vele gletsjers in dit massief) verstopt zitten en waaraan deze tocht z'n naam te danken heeft. De gletsjers zijn intussen grotendeels gesmolten. We zien slechts een klein stukje van de Glacier de Rosoire tussen de Pointe de Chevrière (3280m) en de Pointe de Labby (3518m).
Ik blijf achter op de Col d'Aussois terwijl mijn drie metgezellen de Pointe de l'Observatoire (3016m) gaan verkennen. Van daaruit heb je natuurlijk nog een veel beter zicht op de hele omgeving, maar op de kaart zie ik dat die Pointe naast een afgrond ligt en da's dus niks voor mij. Als ze na een half uur terugkeren bevestigen ze mijn vermoeden.
De rest van de dag gaan we in dalende lijn tot Pralognan. Ietsje na de col moeten we over een sneeuwveld, maar verder is het een makkelijke afdaling naar Ritort. Daar houden Mathieu en ik halt om te wachten op de dames die in de afdaling toch meer tijd nodig hebben. Onderweg komen we twee jongens tegen die hun tentstokken kwijtgespeeld zijn. Daarom maak ik ook nooit materiaal dat van cruciaal belang is vast aan de buitenkant van mijn rugzak. Ritort heeft een buvette en je kan er ook wat zuivelproducten kopen.
Eens de dames aansluiten beginnen we aan het laatste stukje afdaling. We hadden gisterenavond nog besloten om ons plan wat aan te passen en naar de camping municipal van Pralognan te stappen in plaats van te bivakkeren bij de ruïnes van de Chalets des Nants. Mathieu en ik voelden ons immers veiliger zonder rugzakken voor wat best wat klauterwerk zou kunnen worden op dag 3 door de karen van de Petit en Grand Marchet. Arielle echter wil het er toch op wagen en zal ons bij Repoju verlaten. Daar nemen we samen nog tijd voor een korte drankpauze en laten Arielle dan alleen vertrekken. We hebben afgesproken om 11u30 aan de kruising van het pad bij de Roc du Tambour op ca. 2400 meter hoogte.
Florence, Mathieu en ik komen kort voor 19u aan de Camping Municipal van Pralognan aan. Ik ken het terrein natuurlijk nog van vorig jaar. We hadden enkel voor morgenavond gereserveerd en dus moeten we hopen op een vrije plek. De beheerder van de camping zegt echter geen plaats te hebben. Mathieu blijft echter aandringen en uiteindelijk mogen we onze tenten achter het sanitair gebouw opzetten. Morgenvroeg mogen we dan onze tenten verplaatsen. 's Avonds gaan we samen op restaurant en krijgen we heerlijke huisgemaakte frieten voorgeschoteld! Voor Belgen toch niet onbelangrijk.
