%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Met twee uur vertraging kom ik aan in Brilon, het beginpunt van de Rothaarsteig. Eerst moet ik nog een kilometer van het station naar het stadhuis, waar een kilometerpaal aan de voet van het gebouw het begin en einde van het wandelpad aangeeft. Het mooie stadje Brilon (447m) heeft op toeristisch vlak misschien niet zoveel te bieden, maar de Rothaarsteig doet al snel de beboste bergen ten zuiden van de stad aan.
Na 4 kilometer kom bij ik de door de hitte uitgedroogde bron van de Möhne (555m) tegen de flanken van de Poppenberg. Over deze zijrivier van Ruhr is er toch een belangrijke anekdote te vertellen. Circa 35 kilometer ten westen van Brilon werd begin 20ste eeuw de Möhne gestuwd door de bouw van een stuwdam. Zo ontstond één van de grootse stuwmeren van Duitsland, de Möhnesee. Dit is in Duitsland de derde grootste qua oppervlakte en achtste qua volume. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vond de Britse luchtmacht Duitse stuwdammen belangrijk genoeg om aan te vallen. Tijdens Operatie Chastise werden in de nacht van 16 op 17 mei 1943 de stuwdammen van de Möhne en de Eder door aangepaste bommenwerpers en speciaal ontworpen bommen succesvol aangevallen en doorbroken. In beide gevallen ontstond er een metershoge vloedgolf die alles op zijn weg vernietigde. Verschillende dorpen en steden werden zwaar beschadigd en honderden burgers kwamen om. Ook een kamp met dwangarbeidsters werd weggespoeld door de watermassa's. Daarbij kwamen meer dan 500 vrouwen om het leven. Wie meer over de planning en de aanval op de dammen wil lezen, kan ik het boek "Chastise" van Max Hastings ten zeerste aanbevelen.
Via een klein pad door een bos bereik ik de Gudenhagener Poppenberg (560m), waarna ik langs een brede grindweg afdaal naar het zogenaamde Kyrill-Tor (535m), een met enorme boomstammen vervaardigd monument dat aan de storm van 2007 moet herinneren. Toen werden in Brilon alleen al meer dan 10 km² bos vernietigd.
Er volgt een klein stuk door een NSG, een Naturschutzgebiet of natuurreservaat, tot aan de Hiebammen Hütte (490m). Hier gaat het pad linksaf in de richting van het Borbergskirchhof en het uitzichtspunt van de Friedenskapelle (590m). Aan het kapelletje verpozen enkele mensen. Het is er ideaal om tot rust te komen. Het "kirchhof" bestaat onder meer uit muurrestanten van een klooster en er werden bij opgravingen ook verschillende graven teruggevonden. De Steig volgt een pad rond de Borberg (670m) naar het kapelletje van Sint-Antonius (605m). Hier krijg ik een magnifiek uitzicht voorgeschoteld op het dorp Elleringshausen in de vallei en de tegenoverliggende Bruchhauser Steine.
Wat verderop gaat het pad over een bergrug en doe je achtereenvolgens de Habberg (652m), de Ginsterkopf (657m) en Klockliet (665m) aan, met telkens fantastische vergezichten in zowat alle richtingen. Wanneer ik echter de Habberg op ga, krijg ik het ineens benauwd. Ik denk meteen aan een te lage bloedsuikerspiegel. Ik probeer iets te eten, maar dat brengt geen soelaas. Ik strompel met veel moeite verder over de twee volgende toppen om dan bij de Feuereiche (548m) aan een autoweg te komen. Ik denk dat het slim is om voor vandaag te stoppen, alleen wil ik tot Bruchhausen (448m) geraken om in het kleine winkeltje aldaar nog wat voorraad in te slaan. Ik lift en meteen is het raak. Een vriendelijke man rijdt me naar het dorp en zelfs tot aan de winkel. Inmiddels ben ik al bij mijn positieven gekomen. Na mijn aankopen wandel ik naar de camping aan het andere uiteinde van het dorp. De Bruchhauser Steine zal ik niet van dichtbij kunnen bewonderen, nochtans zijn deze vier enorme rotszuilen die ruim boven de berg uitsteken de moeite waard om te bezoeken.
Op de camping heb ik de plaats voor het uitkiezen. Er staat slechts één andere tent op de ruimte die voorbehouden is aan wandelaars en fietsers.
Gegevens wandeling:
Datum: Maandag 05/09/2022
Etappe: Brilon > Bruchhausen
Afstand: 15,2 kilometer
Stijgingsmeters: 501m
Dalingsmeters: 374m
Weer: Zonnig, 28°C
