%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Ik heb fantastisch geslapen met het geluid van de kabbelende Semois naast me en na het gebruikelijke ochtendritueel begeef ik me omstreek 9u op pad. Er wacht me een stevige etappe met dubbel zoveel hoogtemeters als gisteren.
Nadat ik Herbeumont verlaten heb via de brug van de N884 over de Semois, begint het pad meteen te stijgen naar de Rocher du Moulin. Hier heb je, op ongeveer 330 meter hoogte een fenomenaal zicht op de heuvel met het kasteel van Herbeumont, het viaduct van Conques, de Semois en een beetje verscholen tussen de bomen Herbeumont. Hier zou ik nog een tijdje kunnen vertoeven, maar de GR roept. En niet veel later volgt het volgende panoramapunt: het Point de Vue de Libaipire met een adembenemend zicht op de Tombeau du Chevalier. Hier sta je een kleine 100 meter boven de Semois en je kan de meanderende rivier erg goed herkennen. De schoonheid van dit panorama staat in schril contrast met wat volgt: een asfaltroute in de richting van Mortehan. Gelukkig gaat de GR net voor Mortehan via een bospad - dat ik bijna niet zie door boswerken - in de richting van het dorpje. Daar aangekomen probeer ik me een plekje in de schaduw te zoeken om mijn lunch op te peuzelen. Was ik even doorgewandeld, dan lag er langs de GR een perfecte picnicplaats daar waar het pad opnieuw het bos in duikt. Maar ik stop net na de brug in de schaduw van een haag. In Mortehan kom ik ook een wandelaarster met rode pet tegen die ik gisteren zeer laat in Herbeumont zag arriveren. Ze loopt evenwel in de tegenovergestelde richting.
Het bospad stuurt me heuvelopwaarts naar de hoogtes boven Cugnon met enkele kleinere uitzichtspunten waar het zicht vaak door het gebladerte belemmerd wordt. Ik wandel door Cugnon, waar ik hoop iets fris op een terras te bemachtigen. Maar het hotel aldaar heeft z'n terras niet uitgezet. Op de camping even verderop staat er een drankautomaat. Er gaat een blikje cola mee dat ik twee kilometer verder in alle rust opdrink in de schaduw van een boom aan de Chapelle Husson te Auby-sur-Semois. Ik kom de vrouw met de rode pet weer tegen. Eerst lijkt ze links af te slaan, maar nog geen minuut later zie ik haar in de verte een veel directere weg nemen. De bosweg die de GR na Auby volgt heeft weinig meerwaarde. Dan vind ik de laatste 4 kilometer naar Dohan interessanter, nadat je onder Auby bij Camping Maka terug aan de Semois komt.
Aan de Roche Percée moet je over een smal bruggetje en dan door een smalle kloof in de rotsen (vandaar de naam). Daarna volgt een pad dat tenslotte overgaat in een bos- en tenslotte een asfaltweg tot in Dohan. In het slaperige dorpje aangekomen passeer ik de kerk en het 17de eeuwse château, met een interessant doch in slechte staat verkerend fronton. Er is een café open, waar ik mijn dorst les in de schaduw van een golfplatendak. Het is broeierig heet en morgen en vooral overmorgen gaat de temperatuur pieken. Dat belooft! Wanneer ik na ruim een uur mijn weg wil verderzetten komt de dame met de rode pet aangewandeld. Ik verlaat Dohan langs het Champs des Charmes en wandel naar het volgende uitzichtspunt, dat van de Schevauchée. Hier kijk je op Dohan en de Semois. Daarna volgt andermaal een onnodige passage door het bos, de meander van de Semois volgend tot je weer in Dohan belandt, maar aan de westzijde. Wie wil kan deze lus van 6 kilometer overslaan.
Vanuit Dohan gaat het in stijgende lijn naar een heuvelrug waar de GR16 aftakt in een variant naar Les Hayons en Auby-sur-Semois. Aan de kruising bij Germone vind ik net genoeg plaats om mijn tent op te zetten. Het is inmiddels al voorbij 19u. Vermits ik in Dohan voldoende water tankte, kan ik me een kattenwasje permitteren en dat doet deugd na zo'n lange, hete en vermoeiende dag!
Gegevens wandeling:
Datum: Donderdag 16/06/2022
Etappe: Herbeumont > Dohan
Afstand: 35,1 kilometer
Stijgingsmeters: 721m
Dalingsmeters: 642m
Weer: Zonnig 25°C
