%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Datum: Woensdag 14/08/2019 Etappe: Lac de Roue > Ceillac Afstand: 19,1 kilometer Stijgingsmeters: 1032m / Dalingsmeters: 1240m Weer: Zonnig, 22°C Vandaag is een heugelijke dag. Ik ben nu immers halfweg de tocht. Indien ik de afstand volledig was gewandeld zoals gepland, dan zou dat punt exact op de Col Fromage (2301m) liggen en die komt er vandaag aan. Maar omdat ik uiteindelijk enkele aanpassingen deed, heb ik na mijn thuiskomst vastgesteld dat het midden verschoven is naar Château-Queyras.
Morgennammidag komt Vladimir, een vriend waarmee ik regelmatig ging wandelen in België (en waarmee ik ook de Lee Trail wandelde), me vergezellen en zullen we samen richting Azurenkust stappen. Ik zal dus in Ceillac zo’n 36 uur kunnen rusten en dat zal vooral mijn enkel ten goede komen. Fysiek gezien ben ik in goede vorm.
Om 9u15 vertrekken Arthur en ik. Net op het ogenblik dat we ons materiaal opbergen, komen Alexandre en Benoît langs gewandeld. Zij hebben gisteren in La Chalp overnacht. We maken een groepsfoto en dan gaan ze verder. Arthur en ik passeren nog bij Marine en Stevie en gaan dan langs de Belvédère (1860m) van waar we het kasteel dat zijn naam geeft aan Château Queyras (1380m) tussen de bomen kunnen zien. Omstreeks 10u zijn we in het dorpje. Maar voor je het dorp bereikt moet je nog langs een vrij drukke weg wandelen en da’s niet zo prettig. In het dorp vullen we onze flessen aan één van de bronnetjes en zien wat verder Alex en Benoît zitten, genietend van een ontbijt. Geen slecht idee, vermits wij nog niet echt gegeten hebben. Het duo vertrekt alweer terwijl wij onze buik vullen. We vertrekken in oostelijke richting, maar we hebben al snel door dat dat niet klopt. We keren terug en zien dat we eigenlijk al een beetje voor het café hadden moeten afslaan en zagen daarom geen GR-tekens.
Maar nog voor we aan de steile klim uit het dorp kunnen beginnen, speelt mijn enkel opnieuw op. Ik zet me neer en doe de gewoonlijke procedure: ontstekingsremmers slikken en de koelende gel op mijn enkel. Arthur wandelt door. Het zal u niet verbazen als even later ook Marine en Stevie voorbijkomen. Ik weet niet hoe ze het doen, maar met hun zware rugzakken slagen ze er toch telkens in om er een stevig tempo op na te houden. Chapeau! Aan Le Pré Premier (1810m) pikken we Arthur weer op. Het is best een lange klimpartij en pas ter hoogte van Lousselar, bij hoogtepunt 2368 op de kaart, wordt het terrein egaler. Mijn drie kompanen moeten even tot rust komen, ik wandel al verder. Het gaat langs de Ravin de Ruine Blanche, een landschap vol krijtrotsen waar de GR ook even heel dicht langs de rand van het ravijn komt. Een kort angstig momentje dus, dat gelukkig maar enkele meters duurt. De ravijn aan mijn rechterkant is heel prachtig en links van me rijst de hogere Pointe de la Selle (2745m) op met zijn gelijknamige crête.
Om 14u30 ben ik op de Col Fromage (2301m). Omdat ik in mijn gedachten halfweg ben, is dit toch een reden tot vreugde. Ik zet me daarom neer in de schaduw van een boom en haal wat eten uit m’n zak. Tijd heb ik nu genoeg, want Ceillac is niet ver meer. Intussen komen ook alle anderen aan. Om 15u10 begin ik met Arthur aan de afdaling. Hij is beduidend sneller en ik moet wat op mijn enkel letten. Die doet toch weer wat pijn. Om 16u30 zijn we in Ceillac (1630m). Voor we richting camping municipal gaan, die toch wel wat buiten het dorp ligt, gaan we eerst bevoorraden in de supermarkt. Hier vinden we echt alles dat we nodig hebben. Eerst nog een drankje op het terras van de “Tabac” (in Frankrijk zijn de meeste krantenwinkels ook een soort café). Arthur komt er een bekende tegen. Een dame die hij tijdens zijn wandeling op de GR70 had ontmoet. Wat is de kans dat je mekaar enkele weken later in Ceillac tegenkomt? Na het blije weerzien wandelen we naar de camping. Het is een mooie camping, zeker voor een municipal, en nog goedkoop ook. Daar komen we Perinne ook weer tegen.
Nu is het tent opbouwen en rusten geblazen. Morgen rust ik en vrijdag vliegen we er weer in.
